Dzielmy się chlebem. Felieton Jakuba Jakubowskiego

Felieton Jakuba Jakubowskiego
Dzielmy się chlebem
Dwa lata temu wydawało się, że właśnie nadszedł koniec świata. Rządzący ogłosili zakaz wstępu do lasów, rolnicy na traktorach bali się orać pola bez maseczek, dzieci zostały w domach, ze sklepów zniknął papier toaletowy, a spora część ludzi zaczęła używać mydła.

Ja zacząłem wtedy regularnie piec żytni chleb na zakwasie. Przez pierwsze dwa czy trzy tygodnie pandemii, kiedy wszyscy ograniczyliśmy kontakty z innymi, pomysł okazał się więcej niż sensowny.

Z czasem chleb okazał się na tyle smaczny i zdrowy, że jego pieczenie stało się naszym domowym zwyczajem, a jednocześnie moim obowiązkiem. Co drugi dzień wieczorem nastawiam w misce zaczyn, rano wyrabiam ciasto i około południa nasz dom wypełnia się pięknym zapachem świeżego pieczywa. Mam to szczęście, że pracuję w domu - przy komputerze. Ale nawet wychodząc do pracy, można nastawić zaczyn (to jakieś 2 minuty), po pracy wyrobić ciasto, a wieczorem wkładać bochny do pieca. Nic trudnego i szybko wchodzi w nawyk.

Piszę o tym, bo po dwóch latach, od kiedy stałem się domowym piekarzem, nadszedł kolejny koniec świata. Wojna w Ukrainie przyspieszy i wzmocni problemy z rosnącymi cenami. Co gorsza - przez zachwianie dostaw gazu, ropy i węgla ze wschodu, przez zachwianie dostaw nawozów, znacząco drożeć będzie żywność. A właśnie na żywność uboga część społeczeństwa wydaje większość swych pieniędzy. Więc ich dotkną te zmiany najbardziej. Dlatego wszyscy powinni pomyśleć o własnym chlebie. Tak jak to robili nasi dziadkowie.

PS. Jeśli ktoś chciałby otrzymać mój przepis i zakwas, i rozpocząć swoje wypieki, to zapraszam do kontaktu.

Jakub Jakubowski, samorządowiec, społecznik, animator kultury i grafik komputerowy

Inne felietony Jakuba Jakubowskiego