Na gali gospodarze gościli: posła na Sejm RP, Krzysztofa Głuchowskiego, wiceburmistrza Kocka, Macieja Tracza, wójta gminy Radzyń, Wiesława Mazurka, wójta gminy Wohyń, Stanisława Jóźwika, wójta gminy Ulan-Majorat, Jarosława Koczkodaja; przewodniczącą Gminy Radzyń, Annę Grochołę; sekretarza Gminy Wohyń, Tomasza Jurkiewicza, przewodniczącego Zarządu Powiatowego Solidarności Rolników Indywidualnych, Piotra Jezierskiego.
Sprawozdanie z działalności stowarzyszenia przedstawił prezes RaSIL, Józef Korulczyk., zaś wydarzenia na portalu radzyninfo.pl podsumował redaktor naczelny Jakub Hapka.
"Niedźwiadki" wręczone
Laureatem „Niedźwiadka" w dziedzinie przedsiębiorczości za rok 2017 został pan Dariusz Langa
Wieloletni właściciel i założyciel firmy GAZ-DOM znajdującej się w Bezwoli nieopodal Wohynia. Swoją firmę rozbudowywał stopniowo, poszerzając ją o nowe zakresy działalności.Dziś działa prężnie. Prowadzi dystrybucję gazu płynnego propan-butanu w powiatach: radzyńskim, lubartowskim, bialskim i parczewskim. Zaopatruje też okolicznych mieszkańców w węgiel, auto-gaz, materiały budowlane, rolnicze. Świadczy usługi wulkanizacyjne. Prowadzi automyjnię. W prowadzeniu firmy przydatne okazały się wiedza i doświadczenie zdobyte na licznych szkoleniach, np. na doradcę finansów i ubezpieczeń. Ukończył też kurs kształcenia kadr kierowniczych w Austrii, kurs negocjacji handlowych w Rumunii. Jako wieloletni instruktor karate Kyokushinkai nauczył się konsekwencji w realizacji swoich pasji i przeświadczenia, że o piękne marzenia warto walczyć. Oprócz pracy zawodowej właściciel firmy GAZ-DOM pomaga w wielu inicjatywach społecznych organizowanych przez szkoły, przedszkola, koła gospodyń wiejskich. Był sponsorem dwóch tomików wierszy: „Taka cisza jak tu" Jadwigi Laskowskiej i „Odzyskany czas" Gertrudy Banachowicz. Jest wiceprzewodniczącym Powiatowego Zarządu „Solidarności" Rolników Indywidualnych i delegatem na zjazd wojewódzki tej organizacji. Jest członkiem RaSIL. W poprzedniej kadencji był delegatem na zjazd krajowy PiS. Jego hobby to sport i wędkarstwo.
Najlepszy samorządowiec
Nagrodę „Niedźwiadka" w dziedzinie samorządności za 2017 rok otrzymał pan Stanisław Jóźwik
Nieprzerwanie od 1998 roku pełni funkcję wójta gminy Wohyń. Przez cały okres pracy zawodowej od 1970 roku (początkowo jako nauczyciel akademicki na Akademii Rolniczej w Lublinie) dał się poznać jako sprawny organizator, człowiek wrażliwy na potrzeby innych i dobry gospodarz całej gminy. Jako wójt, obecnie już piąta kadencję, wyjątkowo sumienne wykonuje powierzone obowiązki zawodowe, cieszy się społecznym zaufaniem mieszkańców. Dzięki jego staraniom gmina posiada dobrą infrastrukturę techniczną i ma dużą sieć wodociągów. W znacznej części została także skanalizowana, posiada nowoczesną oczyszczalnię ścieków. W działalności samorządowej nieustannie zabiega o prawidłową organizację pracy Urzędu Gminy, szczególnie mocno angażuje się w modernizację i rozbudowę placówek oświatowych. Dzięki jego staraniom w 2003 roku przy Zespole Szkół im. Unitów Podlaskich wybudowano halę sportową wraz z kompleksem boisk. Zmodernizowano także pozostałe placówki oświatowe w gminie. Powstały place zabaw. W gminie nadal funkcjonują 2 zespoły szkół oraz 4 samorządowe ośmioklasowe szkoły podstawowe. Dzięki klimatowi zaangażowania i współpracy wójta z mieszkańcami gminy oraz przedsiębiorcami udało się przeprowadzić wiele remontów i modernizacji dróg. Przez gminę przebiega linia kolejowa nr 30. Wójt zabiega o szynobus do Lublina. Gmina Wohyń kolejny rok realizuje montaż instalacji solarnych dla mieszkańców, przebudowuje Gminny Ośrodek Kultury w Wohyniu, modernizuje drogi w partnerstwie z powiatem radzyńskim. Prace są realizowane przy wsparciu środków pomocowych. W planach jest także utworzenie dziennego domu pobytu dla seniorów. Wójt złożył wniosek do Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich i czeka na jego ocenę.
Dzięki jego staraniom utworzono w Wohyniu Klub AA, w którym ludzie z chorobą alkoholową mogą kontynuować terapię odwykową. Od 1998 r. jest społecznym prezesem Zarządu Oddziału Gminnego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP, a od 2003 r. pełni również społecznie funkcję przewodniczącego Zarządu Związku Komunalnego Gmin Powiatu Radzyńskiego. Jest inicjatorem wielu przedsięwzięć podnoszących stan bezpieczeństwa pożarowego na szczeblu gminy. Doprowadził do zakupu samochodów pożarniczych Renault, Man, Ford czy Lublin III, samochodów specjalnych do przewozu osób niepełnosprawnych (2 volkswagenów). Jako wójt gruntownie przebudował strażnicę w Wohyniu, urządził Młodzieżowe Centrum Kultury w Suchowoli. Prawie 130 gospodarstw domowych z terenu gminy Wohyń otrzymało z jego inicjatywy nieodpłatnie sprzęt komputerowy oraz dostęp do internetu. Jest członkiem Stowarzyszenia Przyjaciół Gminy Wohyń Echo, inicjatorem czynnej współpracy Wohynia z miejscowościami Slovenska Ves w Słowacji oraz Koba na Węgrzech. Był wielokrotnie odznaczany. Dwukrotnie nominowano go do tytułu Wójta Roku. Gmina Wohyń, dzięki jego zaangażowaniu, zajmuje najwyższe miejsce spośród gmin powiatu radzyńskiego w rankingu Zrównoważonego Rozwoju Jednostek Samorządu Terytorialnego (785. miejsce na 1559 ocenianych gmin wiejskich), zdecydowanie wyprzedzając pozostałe samorządy z powiatu radzyńskiego. Włącza się w szeroką działalność publiczną, wspiera działalność kół gospodyń wiejskich oraz zespołów śpiewaczych; jest opiekunem licznych praktyk studenckich i uczniowskich. Cieszy się autorytetem i szacunkiem lokalnej społeczności, a jego działalność znajduje szerokie uznanie i poparcie społeczne. Żonaty, ma dwóch dorosłych synów.
Kreator Kultury
Nagrodę „Niedźwiadka" w dziedzinie kultury za rok 2017 otrzymał pan Wojciech Świder
Urodzony 18 marca 1967 r. w Radzyniu Podlaskim. Liceum Plastyczne ukończył w Nałęczowie, a studia w pracowni malarstwa profesora Mariana Stelmasika na UMCS w Lublinie.Od lat zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką. O jego bogatej działalności artystycznej świadczą liczne wystawy, które prezentuje od 1991 roku. Pierwszymi wystawami były te zaprezentowane w Miejskim Domu Kultury w Sochaczewie i w Muzeum Ziemi Sochaczewskiej.W 1992 roku prace artysty wystawiał Dzielnicowy Dom Kultury „Bronowice" w Lublinie oraz Muzeum Etnografii we Lwowie na Ukrainie. Biuro Wystaw Artystycznych w Białej Podlaskiej gościło jego wystawę poplenerową „Białka 93" w 1993 roku. Rok 1994 to wystawa poplenerowa „Rzepedź 94"w Biurze Wystaw Artystycznych w Krośnie i Radzyńskim Ośrodku Kultury w Radzyniu. Galeria Podlaska wystawiła prace artysty w 1995 roku. Rok później w tym samym miejscu odbyła się wystawa poplenerowa „Jabłeczna 96".Jego malarstwo było też wystawiane w zachodniej Europie: w Grenaa w Danii w 1995 roku, w Galerie Cafe Am Kreuzvirtel w Dortmundzie w Niemczech w 1997 roku, w galerii „Der Kleine Prinz" w Ludenscheid w Niemczech w 1997 roku.Kolejne lata przyniosły wystawy: wystawę w galerii „ES" w Międzyrzecu Podlaskim w 1999 r., wystawę poplenerową w Uroczysku Zaborek w 2003 roku, wystawę w ROKiR w Radzyniu w 2003 roku, w ramach Galerii Oranżeria w Radzyniu w 2014 roku oraz podczas „Triennale Sztuki Radzyńskiej" w 2017 r.
Nagrody "Bakałarza"
Miejsce pierwsze zdobył Dariusz Magier za książkę "Wokół Cudu Lubelskiego. Dwie relacje o „jaśniejących" obrazach w powiecie radzyńskim w lecie 1949 roku, "Wschodni Rocznik Humanistyczny", t. XIII, 2016, s. 399-412.
Autor przedstawił historię cudów, które miały miejsce na terenie województwa lubelskiego pod koniec lat 40 XX w. Cudu Lubelskiego, bardziej znanego oraz kilku cudów w postaci odnawiających się świętych obrazów w wiejskich domach na terenie powiatu radzyńskiego. Tekst czyta się z wypiekami na twarzy, bowiem nie jest pozbawiony walorów literackich, zarówno w części wprowadzającej – np. fragment o rolniku zamienionym w świnię, jak i w relacji z wydarzeń opowiedzianych przez świadka historii p. Stanisława Weremczuka. Kontrastowe zestawienie dwóch świadectw i jednocześnie światopoglądów, czyli komunistycznej władzy, której celem było ukształtowanie nowej rzeczywistości oraz małych społeczności, trwających przy wierze przodków, ukazuje te same treści, które rzeczywiście można nazwać tylko cudem. Przedstawiona historia nie tylko wzbogaca wiedzę, ale także cieszy i wzrusza. Słusznie zasługuje na przybliżenie i upowszechnienie wśród szerszego grona czytelników.
Miejsce drugie - Jerzy Woźniak za "Rys historyczny Rejonowej Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej "Podlasianka" w Radzyniu Podlaskim, Radzyń Podlaski 2017.
Powodem powstania tej publikacji jest 60 rocznica założenia Rejonowej Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej „Podlasianka" w Radzyniu Podlaskim, zakładu pracy, którego duża część mieszkańców powiatu radzyńskiego już nie pamięta, chociaż Spółdzielnia w zmienionej formie istnieje do dzisiaj. Autor historię Spółdzielni osadził w historyczno-politycznych uwarunkowaniach, zarówno czasów peerelowskich jak i przemian ustrojowych po 1989 r. Na podstawie sprawozdań dokonywanych przez Spółdzielnię oraz relacji świadków przedstawił dosyć szczegółowo historię istnienia, zmiany organizacyjne, zmiany prawne i kondycję tego zakładu na przestrzeni 60 lat. Walorem tej publikacji jest bogata lista nazwisk pracowników oraz starannie opisane zdjęcia, wydobyte z prywatnych archiwów. Historia zawarta w publikacji jest ważna dla pracowników tego zakładu, ale też dla okolicznych rolników, producentów warzyw i owoców, którzy przez lata współpracowali ze Spółdzielnią, która była ważnym miejscem ich rozwoju i funkcjonowania. Opracowanie to uzupełnia wiedzę z zakresu historii lokalnej a jego wartość podkreśla fakt zebrania i utrwalenia rozproszonych źródeł dotyczących jednej ze spółdzielni działającej w okresie PRL.
Miejsce trzecie - Paweł Orłowski,autor publikacji : ,, Zarys dziejów parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Woli Osowińskiej, RADZYŃSKI ROCZNIK HUMANISTYCZNY tom 15, 2017, s. 211-220.
Ten artykuł to kolejna pozycja wzbogacająca historię lokalną. Autor z dużą dbałością, a jednocześnie obiektywizmem przybliżył historię powstania parafii w Woli Osowińskiej. „Zarys dziejów parafii pw. Najświętszej Maryi Panny w Woli Osowińskiej" to nie tylko źródło poznania okoliczności, czy wręcz procesu powstania nowej parafii, ale także obraz społeczności, która ją tworzyła, portret najważniejszych z jej założycieli i budowniczych świątyni. Uchwycona została również mentalność małej społeczności na przestrzeni prawie całego XX w. Choć ze względu na ograniczone źródła autor prezentuje zarys powstania tej parafii, wykorzystując zasoby archiwalne jak i prasowe, to artykuł ten jest ważny dla małej społeczności.
