Wystawa porusza problematykę współpracy duchownych Kościoła katolickiego z ruchami opozycyjnymi wobec władz komunistycznych w PRL w latach osiemdziesiątych XX w.
Kościół katolicki – jako jedyna instytucja, która nie ulegała komunistycznej dyktaturze – był dla wielu Polaków symbolem niezależności od władz PRL.
Zdecydowaną większość polskiego społeczeństwa w latach 1944–1989 stanowili katolicy przywiązani do swojej wiary i tradycji. Ta silna więź ujawniła się również w czasie strajków z sierpnia 1980 r. i była widoczna przez cały okres istnienia „Solidarności”.