W samej gminie Kąkolewnica zarejestrowanych jest bodaj siedemnaście produktów regionalnych. Pierogi, kluchy, placki - wszystko, co tam z kartofli i mąki da się zrobić, przyprawione mistrzostwem pań z Kół Gospodyń Wiejskich. Jakość niebotyczna! A wiecie gdzie to kupić? No właśnie: nigdzie! Nie da się! Bo dziewczyny by musiały użerać się z kupą instytucji, jakby chciały fabrykę amunicji otwierać. Pokątna dilerka odchodzi, trzeba znać odpowiednich ludzi.
Ostatnio dowiedziałem się, że nalewka z przydrożnych jabłek autorstwa mojego kolegi pojechała do Danii i tam zrobiła furorę na imprezie szefów kuchni. Wybitnych profesjonalistów. Natychmiast chcieli kupić duuuuużo więcej, płacąc workami dolarów - ale na rachunek! Oczywiście "nie da się", bo Grzesiek musiałby zrobić te same dokumenty, co Polmos.
A pod Komarówką jest jeden wybitny "twórca ludowy", który robi genialny bimber z kartofli. Ręczna, rzemieślnicza robota, skala maleńka. Mógłby rodzinę utrzymać, sprzedając np. po 100 flaszka (warte!), ale nie - bo podobno alkoholizm od tego by wzrósł niemożebnie. Tak przynajmniej od dekad twierdzą stare baby i proboszczowie - a to te dwie grupy realnie rządzą w Polsce (ci drudzy cichcem kartoflankę kupują - pochwalam!) i nie ma odważnego rządu, co by ten stan rzeczy zmienił.
Zagłosuję na każdą partię (no, prawie każdą...), która pozwoli mi po prostu otworzyć gdzieś np. w podcieniach Pałacu Potockich sklepik z dostawianymi od Kąkolewnicy pyzami polskowolskimi, racuchami turowskimi, wędzonkami od pani Eweliny, wohyńskimi pysznymi serami, które wędzi pani Grażynka i genialnymi jabłkami ze starego sadu w Bezwoli, ogórkami od Pawła z Radzynia, moją autorską kiszoną słoniną, nalewką jabłkową Grzesia i drugą pigwowcową od Zosi z Przegalin... Przecież więcej ludzi by do tego sklepu zajeżdżało, niż łazić po dziedzińcu i parku. Czemu się nie dziwię.
Komentarze (0)