Co zaczyna się na ŻY... i rządzi w Wohyniu? Mówię, jak jest

O działającym przy Gminnym Centrum Kultury teatrze prowadzonym przez Ewę Śliwińską miałem okazję już pisać, ale ciągle na nowo mi się chce, bo ciągle jest w tym świeżość. 

Tym razem się był pokaz mody. Przeróżnej. Niedzielno-kościółkowej, szkolnej, ogródkowej, sportowej, rockandrollowej (skórzana kurtka jest ponadpokoleniowa!), jesiennej i zimowej, sanatoryjnej, zdaje się, że tylko temperatura powstrzymała od plażówki (tak mówiły, artystki...). Ze świetnie dobraną muzyką, choreografią, ale też i starannością i luzem, spontanicznością, dystansem do samych siebie, czasem koncentracją na zadaniu, czasem puszczeniem oka. To wcale nie było łatwe, bo kilkanaście dziewczyn i dwóch facetów stworzyło w godzinę kilkadziesiąt kreacji, teatralnych opowiastek, mikrosztuczek. Widzów była pewnie z setka, doliczając tych, co z okien w bloku zerkali zza firanek. Następnym razem zejdą i dołączą, bo właśnie o to chodzi. I Bóg jeden wie co zobaczą, bo trwa już burza mózgów i planowanie kolejnych projektów. Które sfinalizują się jeszcze przed Bożym Narodzeniem. Oj, udała nam się ta pani Śliwińska.

A tak naprawdę to była jedna wielka afirmacja życia. Radości, ciekawości, gotowości na nowe przygody, doznania, spotkania, wszystkiego, co warte, żeby wstawać z łóżka. Teatr był aż-tylko narzędziem, okazją i pretekstem. Zaprawdę powiadam wam, słuchajcie mnie Bracia i Bratowe, Słuchacze i Słuchawki. Tu naprawdę fajnie się żyje. Jakby kto chciał znaleźć dobre miejsce do mieszkania, to się nie ma co zastanawiać. 

Post scriptum. A propos teatru. W Radzyniu też będzie. 23 listopada (niedziela) w Radzyńskim Ośrodku Kultury znowu wystąpi wrocławska "Sztampa". Znowu z Fredrą, tym razem "Damy i huzary". I znowu w obsadzie nasza Agatka Grudzień!!! Widzimy się? No przecież...

Zbigniew Smółko